System AWG, czyli American Wire Gauge, jest powszechnie stosowanym sposobem określania średnicy przewodów elektrycznych w Stanach Zjednoczonych. W miarę wzrostu numeru AWG, średnica przewodu maleje.

W pierwszej połowie XIX wieku, wraz z rozwijającą się produkcją kabli, wprowadzono system AWG. Numeracja AWG odnosiła się do liczby przeciągnięć drutu przez ciągadło. Pierwsze przeciągnięcie generowało drut o przekroju AWG-0, czyli 53,5 mm2.

Kolejne przeciągnięcia zmniejszały przekrój drutu. Na przykład, po 10 przeciągnięciach uzyskiwano drut o przekroju AWG-10, co odpowiadało 5,26 mm2. Później zaczęto wytwarzać druty o większych przekrojach, wykonane z prętów, prasówek lub walcówek, przekraczające początkowe 53,5 mm2. Otrzymały one oznaczenia poniżej AWG-0, czyli AWG 0 [1/0], 00 [2/0], 000 [3/0], oraz 0000 [4/0].

W drugiej połowie XX wieku Joseph Rogers Brown ustalił ostateczny standard AWG dla fabryki Brown & Sharpe, specjalizującej się w produkcji narzędzi pomiarowych. Ten standard jest również znany jako Brown and Sharpe wire gauge (B&S).